
Terenowa Stacja Przyrodnicza w Spale powstała na terenie dawnej Szkoły Podstawowej w ramach projektu: „Budowa i modernizacja Wydziałów Biologii, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego”, Zadanie 2 – Stacja Terenowa w Spale. Projekt współfinansowany był przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na podstawie umowy o dofinansowanie nr UDA.POIS.13.01-005/08-00, w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko. Uruchomienie Stacji Terenowej w Spale pozwoliło zwiększyć i uatrakcyjnić bazę dydaktyczną Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego.
Uroczyste otwarcie Stacji miało miejsce 12 grudnia 2011 roku.
Stacja jest miejscem nauki, pracy i wypoczynku. Oferujemy pokoje gościnne, dużą salę konferencyjną, 2 mniejsze sale seminaryjne, pracownie laboratoryjne oraz 3 sale rekreacyjne z aneksami kuchennymi w dwupiętrowym, przestronnym obiekcie zlokalizowanym w centrum Spały, na ogrodzonej posesji.
Stacja usytuowana jest w Spale - znanej miejscowości wypoczynkowej nad Pilicą na terenie dawnej Puszczy Pilickiej, obecnie Spalskiego Parku Krajobrazowego. Okolice Spały cechują się specyficznym mikroklimatem. Obecność rozległego kompleksu leśnego zmniejsza amplitudę dobowych i rocznych temperatur powietrza, zwiększa i wyrównuje jego wilgotność, osłabia prędkość wiatru i promieniowanie słoneczne. Dodatkowo obecność dużej ilości drzew iglastych nasyca powietrze substancjami aromatycznymi, wykazującymi działanie bakteriobójcze i stymulujące pracę układu oddechowego. Klimat taki zalecany jest głównie osobom w wieku starszym z chorobami reumatycznymi, dzieciom i rekonwalescentom. Na obszarze Parku i jego otuliny istnieje 6 rezerwatów: Konewka, Żądłowice, Spała, Jeleń i Sługocice, rzeki Gać.
Na terenie lasów spalskich występuje 12 typów siedliskowych lasu. Na żyznych glebach występują siedliska lasowe, które mają bogatą szatę roślinną i zbudowane są głównie z drzew liściastych. Na siedliskach borowych króluje sosna. Oprócz siedlisk typowo leśnych i borowych wyróżniamy siedliska mieszane, w których sosna jest również gatunkiem głównym, jednakże duży udział mają tu też gatunki liściaste. Są to głównie: dąb bezszypułkowy i szypułkowy, brzoza brodawkowata oraz buk zwyczajny. Na biocenozę ekosystemu leśnego składa się wiele gatunków roślin oraz grzybów występujących w runie leśnym spalskich lasów. Najciekawsze z nich to: smardz, szmaciak gałęzisty, porosty z rodziny brodaczkowatych, orlik pospolity, grążel żółty i grzybienie białe występujące na stawach starorzecza Pilicy, a także wawrzynek wilczełyko oraz wierzba borówkolistna. Ponadto występuje tu wiele okazałych pojedynczych drzew oraz ich grup, które mają miano pomników przyrody. Świat zwierząt na obszarze lasów spalskich jest również bogaty i zróżnicowany. Występuje wiele chronionych owadów, płazów, gadów, ptaków oraz ssaków. Do najciekawszych możemy zaliczyć: kumaka nizinnego (płazy), traszkę grzebieniastą oraz zwyczajną (gady), błotniaki, bociana czarnego, świstuna (ptaki), liczne nietoperze z rodziny mroczkowatych gniazdujące w bunkrach, gronostaja oraz łasicę. Gromada ssaków reprezentowana jest przez główne polskie gatunki łowne: jelenia, sarnę, dzika, daniela, zająca, lisa, jenota, borsuka, kunę, norkę, tchórza i piżmaka. Spotkać je można na co dzień wybierając się na dłuższy spacer po lesie.
Spała położona jest około 60 km od Łodzi i 11 km od Tomaszowa Mazowieckiego, około 120 km od Warszawy. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 48 relacji Tomaszów Mazowiecki – Kozienice – Dęblin – Kock.
Kościół p.w. Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej w Spale
Powstał w 1923 roku na polecenie prezydenta Stanisława Wojciechowskiego. Autorem projektu był Kazimierz Skórewicz, wybitny architekt, współtwórca i propagator stylu narodowego. Kościół wzniesiony z drewna sosnowego o konstrukcji zrębowej z przyściennymi słupami, na podmurówce z ciosów kamiennych. Na czterospadowym dachu, pokrytym gontem, ustawiono ośmioboczną sygnaturkę. W 1933 roku leśnicy polscy ufundowali rzeźbiony ołtarz św. Huberta oraz nadbudowę ołtarza z postacią Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej. Rzeźby, które do dziś zdobią spalską świątynię wykonał artysta rzeźbiarz Ludwik Konarzewski z Istebnej. Obok kościoła na początku lat 90 XX wieku powstał ołtarz polowy AK.
Kościół p.w. św. Michała Archanioła w Inowłodzu
Świątynia z 1520 roku, późnogotycka, wzniesiona nad brzegiem Pilicy w centrum Inowłodza, być może na miejscu wcześniejszego, drewnianego kościoła. Budowla orientowana, jednonawowa, zamknięta wielobocznym prezbiterium. Należy do typu kościołów bezwieżowych. Gruntownie przebudowana w 1875 roku, w wyniku czego straciła pierwotny wystrój i cechy stylowe późnego gotyku. Obecnie wnętrze i elewacje utrzymane są w stylu neogotyckim. Na uwagę zasługuje neobarokowy ołtarz wykonany przez rzeźbiarza Urbanowskiego z obrazem Matki Boskiej Bolesnej. Z pamiątek historycznych kościoła do dzisiaj zachowały się: późnogotycka kamienna chrzcielnica z XVI wieku, gotycki relikwiarz ze szczątkami św. Idziego, drewniana suknia z obrazu Matki Boskiej Bolesnej. W ścianie północnej znajduje się gotycki portal wykonany z piaskowca w stylu gotyckim, niezmieniony od XVI wieku.
Kościół św. Idziego w Inowłodzu
Kościół wzniesiony w stylu romańskim na przełomie XI/XII wieku. Obok funkcji sakralnych, pełnił również funkcję obronną. Usytuowany na wysokim wzgórzu w czasie zagrożenia wielokrotnie dawała schronienie miejscowej ludności. Fundację kościoła przypisuje się Władysławowi Hermanowi. Według tradycji, św. Idzi miał wysłuchać jego próśb i przyczynić się swoim wstawiennictwem u Stwórcy do przyjścia na świat długo oczekiwanego przez księcia potomka. Według innego podania Judyta, żona księcia Władysława wyleczyła się z bezpłodności zażywając kąpieli w wodzie ze źródełka, które wybija u podnóża wzgórza, na którym wzniesiony został kościół. Przez wiele lat romańska budowla była jedyną świątynią w Inowłodzu. Funkcję parafii pełniła do 1520 roku, kiedy to w centrum miasteczka wybudowano drugi kościół p.w. św. Michała Archanioła. Z czasem romańska świątynia popadła w zapomnienie a jej stan systematycznie się pogarszał. Na przestrzeni wieków wielokrotnie podejmowano działania mające na celu odbudowę i rekonstrukcję. Obecny wygląd kościół w dużej mierze zawdzięcza pracom przeprowadzonym w latach 1936-1938, pod kierunkiem Wilhelma Henneberga.
Synagoga żydowska z XIX wieku
Istnieje tylko świątynia żydowska, zwana Bożnicą która dziś służy mieszkańcom gminy jako Gminna Biblioteka. Nie wiadomo dokładnie, kiedy powstała. Być może pochodzi jeszcze z lat dwudziestych ubiegłego wieku, ale równie dobrze mogła zostać wzniesiona w drugiej połowie XIX wieku. Budynek ten jest orientowany, co oznacza, że jego dłuższa oś pokrywa się z kierunkiem wschód - zachód. Synagoga składa się z kwadratowej sali dla mężczyzn i prostokątnego przedsionka, nad którym jest sala dla kobiet. Dawniej wewnątrz Bożnicy był podwieszony sufit w kształcie półokrągłego sklepienia z desek. Sufit pokrywał fresk utrzymany w stylu historyzmu z użyciem form renesansowych. Ściany pokrywały polichromie o motywach roślinnych i falowych oraz napisy (niektóre z nich zachowały się do dzisiaj).
Niegdyś przed synagogą znajdowała się rytualna łaźnia - mykwa, a obok stał dom rabina. Podczas II wojny światowej Niemcy zdewastowali inowłodzką synagogę. W trakcie działań wojennych w styczniu 1945 roku została ona ostrzelana. We fragmencie zachowanych fresków jeszcze dziś dostrzec można ślady po kulach. Po wojnie budynek ten przejęła inowłodzką Gminna Spółdzielnia, urządzając w nim magazyn nawozów i soli, a następnie sklep i magazyn sprzętu gospodarstwa domowego. W tym okresie budynek coraz bardziej niszczał. W 1975 roku podjęto decyzję o przekazaniu obiektu dla Gminnej Biblioteki Publicznej. W 1981 roku synagoga została odbudowana z funduszów tzw. JOINTU-u Organizacji Żydów Amerykańskich. Przy okazji renowacji Bożnicy odkryto zabezpieczono piękne XIX wieczne freski, a wśród nich Adres Dziękczynny Żydów do cara. (w języku hebrajskim i rosyjskim), w którym dziękowano carowi za pomoc i opiekę. Odkryto również cenną polichromię zawierającą wersety z Tory.
Ruiny zamku Kazimiera Wielkiego w Inowłodzu
Obronny zamek to jeden z blisko pięćdziesięciu murowanych warowni, zbudowanych w czasach Kazimierza Wielkiego. Budowę datuje się na okres 1356-1370. Zamek posadowiony został w dolinie Pilicy, w miejscu o naturalnych walorach obronnych, na szlaku handlowym, strzegł komory celnej i przeprawy na Pilicy. Podczas potopu szwedzkiego zamek został zdobyty i nieodwracalnie zniszczony. W latach 1973-1985 przeprowadzono badania archeologiczne, w ramach których przebadano obiekt oraz zabezpieczono budowlę w formie tzw. trwałej ruiny. Podczas prac odnaleziono ponad 38 tysięcy ruchomych zabytków w postaci szkła, ceramiki, przedmiotów metalowych, kafli i innych. W latach 2008-2012, przy wsparciu środków zewnętrznych, prowadzono prace mające na celu konserwację i utrwalenie ruin oraz częściową rekonstrukcję zamku. W wyniku realizacji projektu powstał obiekt, w którym swoją siedzibę ma Gminne Centrum Kultury w Inowłodzu z Gminną Biblioteką Publiczną oraz Informacja Turystyczna. Budowla udostępniona jest do zwiedzania.
Bunkier w Konewce
Powstały podczas II wojny światowej dla ochrony pociągów sztabowych przywożących hitlerowskich dowódców do Naczelnego Dowództwa Wojskowego "Wschód" mieszczącego się w Spale. Jest to jeden z najdłuższych schronów kolejowych, jakie zbudowano w czasie II wojny światowej. Mógł pomieścić pociąg sztabowy liczący 12-18 wagonów. Pierwotne założenia nie zostały jednak spełnione, do bunkra nigdy nie wjechał pociąg sztabowy. Niemcy przeznaczyli schron na magazyn amunicji. Funkcja, jaką pełnił w późniejszym czasie nie zostało ostatecznie wyjaśniona a na ten temat krążą liczne legendy. Do zwiedzania udostępniony jest cały bunkier kolejowy wraz z ciekawą ekspozycją oraz bunkry techniczne. Trasa "Bunkier w Konewce" to wyjątkowe miejsce, gdzie można zapoznać się z historią i podziwiać ogrom największych w Polsce schronów dla pociągów sztabowych. Trasa ta została wyróżniona certyfikatem Najlepszy Produkt Turystyczny 2006 roku.
Dom Pamięci Walki i Męczeństwa Leśników i Drzewiarzy Polskich im. Adama Loreta w Spale
Drewniana leśniczówka wybudowana w 1983 roku w stylu zakopiańskim. Obiekt poświęcony walce i męczeństwu leśników i drzewiarzy polskich w okresie II wojny światowej. Znajdują się tu trzy izby: Izba Konspiracji Zbrojnej - poświęcona walce partyzanckiej w lasach na terenie okupowanego kraju; Izba Pamięci - poświęcona pamięci poległych w służbie wojskowej na frontach drugiej wojny światowej; Izba Hołdu - poświęcona ofiarom egzekucji, zsyłek i masowych mordów dokonanych przez Niemców i Sowietów podczas drugiej wojny światowej. Przed budynkiem znajduje się pomnik przedstawiający postać leśnika, dłuta Władysława Władyki.
Grota Świętego Huberta
W niedalekiej odległości od centrum Spały stoi monument ułożony z głazów. Dwa z nich, z inicjałami cara Aleksandra III z datą 1894.IX.14, wskazują na przypisanie go czasom polowań carskich w lasach rezydencji spalskiej. Wskrzeszenie tradycji myśliwskiej św. Huberta zainicjował prezydent Ignacy Mościcki. W podziękowaniu leśnicy spalscy ufundowali tablice z brązu z dedykacją dla prezydenta. Od tego czasu monument przyjmuje nazwę „Grota św. Huberta". W pobliżu znajduje się głaz z inicjałami „Lord 1935 r.", który upamiętnia ulubionego psa myśliwskiego prezydenta.
Spalski Jarmark Antyków i Rękodzieła Ludowego
Jedna z atrakcji Powiatu Tomaszowskiego, która w 2007 roku została wyróżniona przez Polską Organizację Turystyczną certyfikatem za Najlepszy Produkt Turystyczny Roku. Jarmark Spalski adresowany jest przede wszystkim do kolekcjonerów i zbieraczy staroci i rzeczy zabytkowych oraz osób handlujących tego typu przedmiotami. Impreza to idealne miejsce dla wytwórców zdrowej regionalnej żywności w tym: miodów, nalewek, pieczywa, serów i przetworów owocowych.
Szlaki turystyczne:
Terenowa Stacja Przyrodnicza w Spale dysponuje:


Stacja oferuje 39 miejsc noclegowych w 19 pokojach gościnnych z łazienkami z pełnym węzłem sanitarnym, TV, małymi lodówkami w zabudowie, czajnikami, w tym:


Na parterze znajdują się 3 pracownie laboratoryjne z 16 stanowiskami do pracy. Na każdym z pięter zlokalizowane są sale rekreacyjne z aneksami kuchennymi zaopatrzonymi w naczynia, sztućce, kuchenki mikrofalowe, elektryczne, czajniki oraz zmywarki.



W budynku Stacji dostępny jest Internet. Na ogrodzonym i oświetlonym terenie Stacji znajduje się parking oraz boisko do koszykówki. Istnieje również możliwość rozpalenia małego grilla.
Rezerwacji pobytu można dokonać telefonicznie, e-mailem lub osobiście w Terenowej Stacji Przyrodniczej w Spale, ul. Wojciechowskiego 14
Pobyty służbowe:
Studenci i doktoranci Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska UŁ w ramach programowych zajęć oraz osoby prowadzące zajęcia – pracownicy Wydziału
Studenci i słuchacze studiów podyplomowych UŁ, uczniowie Publicznego LO UŁ i British International School of the University of Lodz w ramach programowych zajęć, warsztatów, seminariów, konferencji oraz osoby prowadzące zajęcia – pracownicy UŁ.
Pracownicy i doktoranci UŁ w ramach pełnienia obowiązków służbowych na UŁ: prowadzenie zajęć, udział w warsztatach, seminariach, konferencjach, zjazdach, spotkaniach organizacyjnych, itp. oraz członkowie związków zawodowych w ramach zorganizowanych pobytów grupowych.
Pracownicy, doktoranci, studenci, praktykanci, słuchacze studiów podyplomowych pozostałych uczelni wyższych, uczniowie szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych w ramach zajęć, warsztatów, zielonych szkół, pobytów służbowych itp.
Pobyty prywatne:
Cennik pokoi dla pracowników, emerytowanych pracowników, doktorantów UŁ oraz osób Im towarzyszących w trakcie wspólnego pobytu prywatnego – zgłoszonych e-mailowo przez pracownika, emerytowanego pracownika lub doktoranta UŁ:
Pokój 1 os. – 100 zł
Pokój 2 os. – 155 zł
Pokój 3 os. – 215 zł
Pokój 4 os. – 265 zł
W przypadku oddania pokoi 2 –, 3 –, 4 – osobowych do wykorzystania przez 1 osobę dla pokoi tych obowiązuje cena w wysokości 120 zł.
O możliwości wykorzystania pokoju 2 –, 3 –, 4 – osobowego przez 1 osobę decyduje administrator obiektu na podstawie bieżącego wykorzystania pokoi i planu rezerwacji w stacji.
Cennik pokoi dla osób spoza UŁ – pobyt prywatny:
Pokój 1 os. – 110 zł
Pokój 2 os. – 165 zł
Pokój 3 os. – 231 zł
Pokój 4 os. – 286 zł
W przypadku oddania pokoi 2 –, 3 –, 4 – osobowych do wykorzystania przez 1 osobę dla pokoi tych obowiązuje cena w wysokości 140 zł.
O możliwości wykorzystania pokoju
2 –, 3 –, 4 – osobowego przez 1 osobę decyduje administrator obiektu na podstawie bieżącego wykorzystania pokoi i planu rezerwacji w stacji.
Dzieci do lat 3 pod nadzorem opiekunów – bezpłatnie.
Podane ceny są cenami brutto.
Pracownicy, emerytowani pracownicy, doktoranci z UŁ i osoby Im towarzyszące oraz goście spoza UŁ w ramach pobytu prywatnego przy min. 2 noclegach.
Opłata miejscowa – 2,50 zł / osoba / doba (zgodnie z obowiązującą uchwałą Rady Gminy Inowłódz).
Honorujemy karty dużej rodziny 10% upustem.
| L.p. | Opis sali | Stawka za godzinę w zł. (stawka netto) |
| 1. | Sala konferencyjna nr 107 – sala multimedialna dla 80 słuchaczy | 100 zł |
| 2. | Sala konferencyjna nr 113 – sala multimedialna na 36 osób | 50 zł |
| 3. | Sala konferencyjna nr 112 – sala multimedialna na 18 osób | 40 zł |
| 4. | Laboratorium | 80 zł |
| 5. | Sala rekreacyjna – Świetlica | 50 zł |
Możliwość negocjowania cen przy pobytach grupowych.
Jednostki Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska UŁ nie ponoszą opłat za korzystanie z sal w ramach zajęć UŁ, warsztatów UŁ, seminariów UŁ i konferencji UŁ.
| L.p. | Opis sali | Stawka za godzinę w zł. (stawka netto) |
| 1. | Sala konferencyjna nr 107 – sala multimedialna dla 80 słuchaczy | 150 zł + 23% VAT |
| 2. | Sala konferencyjna nr 113 – sala multimedialna na 36 osób | 100 zł + 23% VAT |
| 3. | Sala konferencyjna nr 112 – sala multimedialna na 18 osób | 80 zł + 23% VAT |
| 4. | Laboratorium | 120 zł + 23% VAT |
| 5. | Sala rekreacyjna – Świetlica | 100 zł + 23% VAT |
Możliwość negocjowania cen